Popularne szkodniki w uprawie ziemniaka

Warzywa

Zmiany w gospodarowaniu gruntów w uprawie ziemniaka, takie jak oszczędna agrotechnika, czy tworzenie monokultur są przyczyną powstania dobrych warunków do rozwoju i zasiedlania pól przez liczne szkodniki w uprawie ziemniaka. Do gatunków mających znaczenie gospodarcze w naszym kraju należą m.in. stonka ziemniaczana, rolnice i drutowce.

Szkodniki w uprawie ziemniaka,
progi ekonomicznej szkodliwości

Rolnice

są gąsienicami motyli nocnych należących do rodziny sówkowatych, żerujących na wielu roślinach upranych. Największe znaczenie z tej rodziny w uprawie ziemniaka mają: rolnica zbożówka (Agrotis segetum), rolnica czopówka(Agrotis exclamationis) oraz rolnica gwoździkówka (Agrotis ipsilon), przy czym zbożówka najliczniej występuje w północnej i centralnej Polsce i odpowiada nawet za 90% zniszczeń w uprawach. Wiosną pojawiają się motyle, które żywią się nektarem kwiatowym oraz sokami z wyciekających roślin. Samice tych szkodników składają od kilkuset do nawet dwóch tysięcy jaj u nasady roślin. Po około 5-9 dniach inkubacji wykluwają się żarłoczne larwy, które żerując w glebie wgryzają się do wnętrza bulw ziemniaków. Próg ekonomicznej szkodliwości rolnic w uprawie ziemniaka wynosi 6 gąsienic na 1m² powierzchni.

Przeczytaj także:

Rolnice – przegląd gatunków, szkodliwość i zwalczanie

Sprężykowate

potocznie nazywane drutowcami, są larwami chrząszczy sprężykowatych (Elateridae). Za sprawą stosowania uproszczeń agrotechnicznych, stanowią postępujące zagrożenie w uprawie ziemniaka.  Ze strony sprężykowatych za najwięcej szkód w uprawie tej rośliny odpowiadają: osiewnik ciemny (Agriotes obscurus), osiewnik rolowiec (Agriotes lineatus), osiewnik skitowiec (Agriotes sputator) oraz zaciosek kruszcowy (Corymbites aveneus). Osobniki dorosłe tych gatunków są chrząszczami osiągającymi długość ciała wahającą się od 7 do 15 mm oraz barwie pancerza od szarej do ciemnobrązowej z połyskiem.  Chrząszcze żywią się pyłkiem roślin. Szkodliwością odznaczają się rudobrązowe larwy w 3-4 roku rozwoju. Podgryzają one rośliny i wgryzają się do wnętrza bulw ziemniaka. Próg ekonomicznej szkodliwości rolnic w uprawie ziemniaka wynosi 11 larw na 1m² powierzchni.

Stonka ziemniaczana

jest głównym szkodnikiem upraw ziemniaka. Szacuje się, że straty spowodowane jej pojawem na polu mogą sięgać od 40 do nawet 70% plonu. Największe zagrożenie dla roślin stanowią larwy pokolenia L4, które odpowiedzialne są za nawet 85% wyrządzonych zniszczeń. Ze względu na wykształcenie odporności na szeroki wachlarz pyretroidów do zwalczania tego szkodnika zaleca się stosowanie preparatów zawierających chlorantraniliprol (związek z grupy antranilowych diamidów), takich jak Coragen^® 200 SC >>.  Próg ekonomicznej szkodliwości stonki ziemniaczane wynosi 10 złóż jaj na 10 roślin lub 15 larw na jednej roślinie.

Więcej na temat stonki ziemniaczanej:  Stonka ziemniaczana – sprawdzone sposoby na legendarnego szkodnika

Pięć powodów, dla których

warto wybrać Coragen^® 200 SC

Po wycofaniu neonikotynoidów (tiametoksam został usunięty z rynku) Coragen^® 200 SC odpowiedział na potrzeby rolników.

Insektycyd Coragen^® 200 SC przede wszystkim:

1. 1. działa na chrząszcze i larwy (larwy giną po zjedzeniu otoczki jaj opryskanych) nawet do trzech tygodni po zastosowaniu;
   2. jest wysoce i długotrwale skuteczny już od 50 ml/ha;
   3. sprawdza się nawet wtedy, gdy stonka ziemniaczana uodporniła się na pyretroidy;
   4. działa również podczas wyższych temperatur (w porównaniu z pyretroidami);
   5. nie jest szkodliwy dla środowiska i owadów pożytecznych.