Nie zapominaj, że te zabiegi w czerwcu też są ważne
W czerwcu wegetacja roślin jest jeszcze w pełni, ale zbiory już tuż, tuż. Również w tym okresie nie można tracić czujności. Stare staropolskie przysłowie mówi: „Czerwiec – przerwiec, bo przerywa gospodarkę aż do żniwa”… ale czy aby na pewno? Rośliny uprawne podatne są na ataki ze strony różnych agrofagów. Przez cały okres wegetacji istotne jest czujne monitorowanie plantacji. Taki wysiłek opłaci się – pozwoli zminimalizować potencjalne straty w plonie spowodowane inwazją owadów. Zabiegi w czerwcu – dowiedz się jakie i dlaczego warto stosować.
Zmasowany atak w rzepaku
Straty spowodowane nalotami owadów mogą wyrządzić duże spustoszenie w plantacji. Jednym z trzech najgroźniejszym szkodników upraw rzepaku jest chowacz podobnik. Straty spowodowane tym szkodnikiem są zazwyczaj niewielkie, jednak stwarza on doskonałe warunki do rozwoju dużo groźniejszego agrofaga – pryszczarka kapustnika. Larwy tego niewielkiego owada sieją spustoszenie w młodych łuszczynach, w których żerują. Tak naprawdę pierwsze straty wyrządzone w wyniku niszczącej działalności chowacza podobnika widać dopiero, kiedy larwy opuszczają łuszczyny wydrążonymi przez siebie otworami. Jedna larwa niszczy, aż do pięciu zawiązków nasion w łuszczynie. Samice pryszczarka kapustnika wykorzystują otwory w łuszczynach pozostawione przez larwy chowacza i składają w nich jaja, z których może wykluć się nawet do 100 larw. Porażone łuszczyny żółkną, nabrzmiewają po czym pękają. Często też deformują. Największe straty spowodowane oboma opisanymi szkodnikami występują podczas upałów i susz. Aby skutecznie zwalczyć chowacza i pryszczarka należy uważnie monitorować plantację. Próg ekonomicznej szkodliwości dla chowacza wynosi jednego chrząszcza na roślinę, jednak w wypadku wystąpienia inwazji pryszczarka kapustnika próg ten staje się bardziej restrykcyjny i wynosi jednego dorosłego owada na dwie rośliny. W przypadku pryszczarka próg wynosi jednego owada na jedną roślinę, natomiast przy silnym występowaniu chowacza jednego pryszczarka na trzy rośliny. Oprysków środkami owadobójczymi należy dokonywać w fazach rozwojowych rzepaku BBCH 65-69, po wykształceniu się pierwszych łuszczyn.
Niewielki motyl na plantacji kukurydzy
Jednym z czerwcowych szkodników atakujących kukurydzę jest omacnica prosowianka. Owad może uszkodzic nawet 80% roślin na plantacji i obniżyć ich plonowanie o 30%. Samica tego motyla składa w czerwcu i lipcu jaja na spodniej stronie liści, głównie nadkolbowych, kolbowych oraz podkolbowych. Po około dwóch tygodniach wylęgają się larwy, które wgryzają się w oś wiechy i w niej żerują. Powoduje to jej wcześniejsze zasychanie. W późniejszym okresie żerowania gąsienice omacnicy wgryzają się do łodygi, w której tworzą chodniki. Mogą również wgryźć się do kolby, w której żerują na młodych ziarniakach. Optymalny termin zwalczania chemicznego omacnicy przypada na okres rozwijania się wiech, ale jeszcze przed pyleniem. Opieszałość w terminie dokonania oprysku może skutkować zmniejszeniem jego skuteczności nawet o 20%. Zabiegu należy dokonywać po przekroczeniu progu ekonomicznej szkodliwości wynoszącego około 6 złóż jaj na 100 roślin lub gdy w poprzednim roku uszkodzonych było 15% roślin kukurydzy uprawianej na ziarno, lub uszkodzonych 30-40% roślin kukurydzy uprawianej na kiszonkę.
Mszyce w zbożach
W naszym kraju występuje kilkaset gatunków mszyc, z czego kilka z nich stwarza realne zagrożenie dla upraw zbożowych. Należą do nich mszyca czeremchowo-zbożowa, zbożowa i różano-trawowa. Szkodniki te oprócz strat bezpośrednich, w wyniku których następuje silne osłabienie roślin uprawnych, są wektorami przenoszącymi wirusy żółtej karłowatości jęczmienia oraz poprzez produkcję spadzi tworzą doskonałe warunki do rozwoju chorób grzybowych. Planując zwalczanie mszyc warto jest pamiętać o ochronie owadów pożytecznych takich jak biedronki i ich larwy, biegaczowate, larwy bzygów czy złotooki. Ta pożyteczna entomofauna pozwala na utrzymanie populacji mszyc w należytych ryzach. W tym celu opryski przeciw szkodnikom należy przeprowadzać wieczorem. Pozwala to na znaczne ograniczenie kontaktu owadów pożytecznych z insektycydami.
