Desykacja naci ziemniaka, a jakość i zdrowotność bulw

Desykacja naci ziemniaka jest jednym z ostatnich zabiegów w uprawie tej rośliny. Pomimo, że jej głównym celem jest ochrona bulw przed porażeniem zarazą ziemniaka, to niesie ona za sobą szereg innych korzyści, takich jak przyspieszenie i wyrównanie dojrzewania bulw czy ograniczenie ich uszkodzeń podczas zbioru.

Metody desykacji naci ziemniaka

Mechaniczna – najprostsza i najtańsza z metod. Polega na mechanicznym zniszczeniu części nadziemnych ziemniaka. Przy niedokładnym rozbiciu łęcin istnieje możliwość powstawiania odrostów, co zwiększa ryzyko porażenia patogenami wirusowymi.

Chemiczna – polega na wykorzystaniu desykantów, takich jak Spotlight ^® Plus 060 EO. Zbiór, po przeprowadzeniu oprysku, powinien zostać przeprowadzony w 14 dni od zastosowania środka. Przetrzymywanie bulw ziemniaka w glebie dłużej niż 3 tygodnie może spowodować odrastanie części nadziemnej roślin oraz zwiększa ryzyko porażenia bulw rizoktoniozą.

Mechaniczno-chemiczna – stanowi połączenie obu powyższych metod. Ten rodzaj zabiegu jest szczególnie polecany na mocno zachwaszczonych plantacjach oraz u odmian o bujnej naci. Desykacja mechaniczno-chemiczna pozwala na skuteczne ograniczenie porażenia bulw patogenami wirusowymi.

Przeczytaj też artykuł:

Najgroźniejsze szkodniki ziemniaka. Co musisz o nich wiedzieć?

Zaraza ziemniaka, groźna nie tylko podczas wegetacji

Zaraza ziemniaka stanowi zagrożenie zarówno podczas okresu wegetacji, jak również przechowywania. Objawy porażenia przez sprawcę choroby, grzybopodobny organizm Phytophthora infestans, często są widoczne dopiero w trakcie zbiorów lub przechowywania. Można wtedy zauważyć na skórce bulw purpurowo-sine plamy, które z czasem ulegają powiększeniu. Z kolei w przekroju bulw widać brunatne nacieki miąższu. Wielkość strat zależy od momentu wystąpienia i stopnia nasilenia choroby. W skrajnych przypadkach może doprowadzić do strat dochodzących do dziewięćdziesięciu procent zmagazynowanych ziemniaków.

Wtórne porażenie bulw

W następstwie porażenia bulw zarazą ziemniaka może dochodzić do porażenia innymi patogenami wywołującymi m.in. mokrą zgniliznę. Pierwszymi objawami mokrej zgnilizny są widoczne mokre plamy na powierzchni bulw. Następnie tworzą się niewielkie, zagłębienia wypełnione śluzowatą tkanką o cuchnącym zapachu. Z czasem rozkładowi ulega cały miąższ.