Zagrożenia w sadach? Szkodniki sadów, choroby i przymrozki

Sady wiśni i czereśni narażone są na różne, niekorzystne czynniki zewnętrzne, w tym agrofagi. Każdego roku sadownik musi mierzyć się z wieloma problemami, które mają realny wpływ na plon i mogą przyczynić się do jego pogorszenia, a nawet utraty. W artykule przedstawiamy zagrożenia w sadach, które mają największy wpływ na zbiory.

 

Zagrożenia w sadach – szkodniki

Szkodniki czereśni i wiśni – nasionnica trześniówka i muszka plamoskrzydła

Nasionnica trześniówka to muchówka o długości ciała dochodzącej do 5mm. Cechą charakterystyczną tego szkodnika jest występowanie grubych, czarnych pasków na przezroczystych skrzydłach.

Wylot owadów dorosłych następuje pod koniec maja lub na początku czerwca i trwa aż do lipca. Samice nacinają skórkę owoców i składają jaja wewnątrz. Wydzielają przy tym związki feromonowe, które informują inne samice o „zajęciu” owocu.

Jedna samica nasionnicy trześniówki może uszkodzić nawet trzydzieści owoców.

Po dwóch tygodniach wylęgają się larwy, które żerują w miąższu. Po kilku tygodniach wydostają się z owoców, spadają na ziemię i formują bobówki. W czasie zbiorów odróżnienie owoców zdrowych od zarobaczonych jest praktycznie niemożliwe. Uszkodzenia mają postać drobnych przecinków i lekkiego wklęśnięcia. Wnikliwe oglądanie każdego owocu z oczywistych powodów nie ma sensu. Owoce „zajęte” przez nasionnice trześniówkę nie nadają się do spożycia. Są zarobaczywione, niesmaczne, w dodatku larwy zanieczyszczają je swoimi odchodami.

 

Nasionnica trześniówka – zwalczanie

nasionnica trześniówka

Monitoring jest konieczny.

W ostatniej dekadzie maja na drzewach wywiesza się żółte tablice lepowe. Zaleca się sprawdzać je co dwa-trzy dni, próg zagrożenia to już dwie muchówki na pułapkę.

 

Zwalczanie chemiczne.

Nasionnice trześniówkę zwalcza się przy użyciu insektycydów. Wysoką skutecznością charakteryzuje się preparat Exirel®, który zawiera cyjanotraniliprol, substancję z grupy antranilowychdiamidów. Powoduje paraliż owadów, zabija je w ciągu kilku godzin od wykonania zabiegu. Działa kontaktowo i żołądkowo. Okres karencji wynosi siedem dni. Exirel® jest bezpieczny dla owadów pożytecznych.

 

Wsparcie dla insektycydu.

Pod czereśniami można rozłożyć włókninę lub plandeki, aby uniemożliwić larwom znalezienie kryjówek.

 

Zabiegi przeciw nasionnicy trześniówki zbiegają się z ochroną przed mszycami.

 

Więcej informacji na temat nasionnicy trześniówki przeczytasz w artykule:

Nasionnica trześniówka. Największy szkodnik czereśni i wiśni?

 

Muszka plamoskrzydła – nowy, trudny szkodnik sadów

muszka-plamoskrzydla-owocMuszka plamoskrzydła to bardzo inwazyjny owad, który pojawił się w Polsce kilka lat temu. Od pewnego czasu stanowi poważny problem w sadach, a jego dieta stale poszerza się.

Samica składa jaja w owocach, przecinając je pokładełkiem. Dlatego gatunek preferuje gatunki wytwarzające owoce miękkie, w tym czereśnie i wiśnie. Owad ma 2,5-4mm długości. Z wyglądu jest nieco podobny do muszki owocówki. Znakiem rozpoznawalnym są dwie ciemne kropki na przezroczystych skrzydłach. Samica w ciągu dnia może złożyć nawet dwadzieścia jaj.

Na powierzchni owoców widać drobne otwory oraz wystające rurki oddechowe. Larwy wylęgają się po kilkunastu lub kilkudziesięciu godzinach i przystępują do żeru. Żywią się miąższem powodując gnicie czereśni i wiśni. Najczęściej przepoczwarczają się wewnątrz owoców lub na ich powierzchni, rzadko spadają na ziemię. Owoce zaatakowane przez muszkę plamoskrzydłą nie nadają się do spożycia.

 

Muszka plamoskrzydła – zwalczanie

Należy monitorować populację szkodnika.

Można zastosować Drososan Trap z substancją wabiącą Fruit Fly Attractan. Zawiesza się je na wysokości jednego metra, gdy temperatura powietrza wynosi przynajmniej 10°C. Najlepiej, gdy pułapki znajdują się blisko plantacji, na przykład w miedzy lub żywej ścianie osłaniającej.

 

Stosowanie skutecznych i sprawdzonych insektycydów.

W walce z muszką stosuje się preparat Exirel®. Warto stosować naprzemiennie także inne insektycydy, zawierające substancje aktywne należące do innych grup.

 

Więcej informacji na temat nasionnicy trześniówki przeczytasz w artykule:

Najgroźniejsze szkodniki czereśni. Muszka plamoskrzydła i inne…

 

Zagrożenia w sadach

 

Zagrożenia w sadach – mróz i wiosenne przymrozki

Czereśnie i wiśnie mają różną tolerancję na mróz. Z założenia odmiany uprawiane w Polsce są w pełni mrozoodporne. W praktyce głównym problemem są anomalie pogodowe takie jak bezśnieżne zimy, mroźne wiatry i nadmiar wilgoci w podłożu.

Uszkodzenia mrozem powodują m.in. słabe kwitnienie i zrzucanie zawiązków.

Jak ograniczyć zniszczenia mrozowe?

Zrównoważone nawożenie. Należy unikać nadmiernej aplikacji azotu. Wartościowe są nawozy potasowe, które zmniejszają straty na skutek suszy i mrozu. Nie można zaniedbywać mikroelementów. Bezpośrednio pozytywnie na mrozoodporność wpływa mangan, cynk, bor i miedź.

 

Odpowiednio przygotowane podłoże. Podłoże powinno być dobrze zdrenowane, przepuszczalne.

 

Właściwy wybór miejsca na plantację. Należy unikać zakładania plantacji w miejscu zastoin mrozowych.

 

Tworzenie naturalnych osłon przed mrozem. W pobliżu sadu od strony wschodniej warto zbudować ściankę żywopłotową z roślin zimozielonych. To osłona przed mroźnym, zimowym wiatrem.

 

Bielenie pni i grubszych konarów chroni przed ranami zgorzelinowymi powstałymi na wskutek różnicy temperatur. Na przykład w czasie umiarkowanie ciepłych dni i mroźnych nocy.

 

Wybór odmian i podkładek o dużej odporności na mróz.

 

Deszczowanie czyli polewanie kwitnących drzew wodą to jeden ze sposobów walki z przymrozkami.

Wszędobylskie mszyce

Mszyce to żarłoczne owady, które w szybkim czasie mogą doprowadzić do znacznego zmniejszenia powierzchni asymilacyjnej. Prowadzą do uszkodzeń, zwijania się i opadania liści. Zdarza się, że konsekwencją pojawienia się kolonii jest gołożer. To hamuje rozwój, osłabia kwitnienie i owocowanie. Wpływa więc pośrednio na plonowanie.

Niestety na tym nie kończy się szkodliwość mszyc. Owady są wektorami groźnych chorób wirusowych. W dodatku wydzielają lepką spadź, która jest pożywką dla grzybów sadzakowych.

Mszyce w sadach – zwalczanie

Zwalczanie chwastów w rzędach, międzyrzędziach i w pobliżu uprawy. Chwasty bardzo często są żywicielami szkodnika.

Unikanie przenawożenia azotem, drzewa są bardziej podatne na uszkodzenia przez mszyce.

Stosowanie wczesną wiosną olejów – na czereśnie i wiśnie w stanie bezlistnym. W ten sposób zwalcza się jaja i larwy zimujące mszyc. Najczęściej korzysta się z oleju parafinowego.

Doraźne stosowanie szerokiej grupy insektycydów.

 

 

zagrożenia w sadach

 

Zagrożenia w sadach – groźne choroby

Brunatna zgnilizna drzew pestkowych

Brunatna zgnilizna drzew pestkowych to bardzo groźna choroba, która prowadzi do gnicia owoców.  Najwcześniej uwidacznia się u wiśni. Zarówno w przypadku wiśni, jak i czereśni dochodzi do brązowienia i zasychania kwiatów. Następnie w podobny sposób uszkadzane są liście, które pozostają na drzewach. Niekiedy dochodzi do zamierania całych gałęzi, a nawet konarów.

Na mocno zainfekowanych częściach występują wycieki gumiastej substancji. Na starszych owocach widać gnilne plamy i skupiska zarodników ułożonych w kręgi. Niezebrane pozostają na drzewach i wysychają stając się „mumiami”.

Brunatna zgnilizna drzew pestkowych może doprowadzić do zniszczenia młodego sadu.

 

Brunatna zgnilizna drzew pestkowych – zwalczanie

Usuwanie porażonych owoców i innych organów. Chore pędy wycina się poniżej porażonego miejsca.

Konsekwentne i prawidłowe zwalczanie szkodników wiśni i czereśni. Szkodniki powodują uszkodzenia, które umożliwiają grzybowi rozprzestrzenianie się.

Stosowanie fungicydów. Bezpośrednia walka z brunatna zgnilizną drzew pestkowych polega na stosowaniu fungicydów. Pierwszy zabieg wykonuje się zapobiegawczo przed kwitnieniem, a następny w czasie kwitnienia. Stosuje się m.in. preparaty miedziowe i pestycydy zawierające difenokonazol.

Polecamy także: