Wapnowanie pogłówne ozimin – kiedy i jak je wykonywać?
Optymalnym terminem stosowania nawozów wapniowych do regulacji pH gleby jest jesień. Zdarza się, że z różnych powodów zabieg nie został przeprowadzony, środowisko glebowe pod względem odczynu jest niekorzystne dla uprawianych roślin. Co wtedy robić? Pozostaje wapnowanie pogłówne ozimin. Zabieg można wykonywać bez większej szkody dla upraw, ale trzeba spełnić pewne warunki. Jakie?
Wapnowanie pogłówne ozimin powinno się traktować jako ostateczność. Dla wielu rolników to tzw. „mniejsze zło” w porównaniu z brakiem wapnowania na glebach, które wymagają regulacji odczynu. Nie musi tak jednak być, zabieg wykonywany pod koniec zimy i na przedwiośniu ma swoje ograniczenia, ale również pozytywnie wpływa na uprawy. Oczywiście trzeba wziąć pod uwagę, że z kilku powodów nie jest tak skuteczny, jak tradycyjne wapnowanie jesienne. Co trzeba wiedzieć o wapnowaniu pogłównym ozimin?
Wapnowanie pogłówne ozimin – gdzie wykonywać?
Wapnowanie pogłówne jest wykonywane o nietypowej porze. Nawozy wapniowe mogą być zmywane z pola przez topniejący śnieg. Dlatego jest to zabieg, który można wykonywać jedynie na polach o niewielkim nachyleniu, tj. równinnych.
Nawozy do wapnowania pogłównego ozimin
Do wapnowania pogłównego ozimin używa się wyłącznie nawozów wapniowych węglanowych (CaCO3), np. wapna węglanowego lub wapna węglanowo-magnezowego. Działają wolniej, ale są bezpieczniejsze dla roślin. Nawóz powinien być dobrze rozdrobniony, co gwarantuje szybsze działanie. Forma tlenkowa (CaO) jest niewskazana, gdyż jest bardziej reakcyjna i może spowodować uszkodzenia roślin uprawnych, np. poparzenia.
Dawki nawozów do wapnowania pogłównego
Pomimo, że forma węglanowa nawozu uchodzi za mniej skuteczną od tlenkowej i tak stosuje się ją w mniejszej dawce niż jesienią. Dlatego po obliczeniu niezbędnej ilości Ca, które należy wprowadzić do gleby, by uzyskać prawidłowy odczyn i dawkę i tak ogranicza się. Przyjmuje się, że nawozy granulowane powinno się zmniejszyć o połowę, a pyliste nawet o siedemdziesiąt procent (70%). Niestety stosowanie takich nawozów, zwłaszcza granulowanych, oprócz obniżonej efektywności niesie za sobą wyższe koszty pracy.
- dawka wapnowania pogłównego nie powinna przekraczać 1t/ha w przeliczeniu na CaO u zbóż ozimych;
- dla rzepaku dawka jest niższa i nie przekracza 0,50t/ha.
Wapnowanie pogłówne ozimin a inne zabiegi nawożenia. Jak to pogodzić?
Wapnowanie pogłówne ozimin może zaburzyć terminy wykonywania innych prac związanych z nawożeniem. Jeśli wapnowanie będzie przeprowadzane zbyt późno, np. na przedwiośniu może kolidować z wprowadzaniem azotu do gleby. Trzeba pamiętać, aby zachować minimum czterotygodniową przerwę pomiędzy zabiegami, a nawet jeszcze większą. Wapń może powodować m.in. straty azotu w formie amonowej.
Warunki przeprowadzania wapnowania pogłównego
Zabieg wapnowania przeprowadza się w odpowiednich warunkach atmosferycznych. Nie należy wapnować gleb zmarzniętych do głębokości 25cm. W trakcie wykonywania pracy oziminy nie mogą być mokre.
Popularne rośliny uprawne, które są wrażliwe na niedobór wapnia to jęczmień i rzepak.
