Sucha zgnilizna kapustnych na plantacjach rzepaku ozimego jesienią
Lustracje wykonane na niektórych plantacjach rzepaku ozimego wykazały pierwsze objawy infekcji patogenami grzybowymi wywołującymi suchą zgniliznę kapustnych. Stosunkowo wysokie temperatury panujące w październiku i listopadzie, połączone z utrzymującą się poranną rosą niewątpliwie sprzyjały rozwojowi tej groźnej choroby. Jakie objawy towarzyszą suchej zgniliźnie kapustnych? Kiedy należy zacząć z nią walczyć? Co zrobić, aby sucha zgnilizna kapustnych nie spowodowała spustoszenia w naszej uprawie?
Objawy suchej zgnilizny kapustnych jesienią
Pierwsze objawy suchej zgnilizny kapustnych mogą pojawiać się już na siewkach rzepaku ozimego w postaci przewężenia szyjki korzeniowej albo części korzenia lub niewielkiej brunatnej nekrozy. Może następować spowolnienie tempa wzrostu lub całkowite zamieranie młodych roślin.
Jesienią na liścieniach i liściach obserwuje się owalne plamki, barwy od jasnobrunatnej do beżowo popielatej, brunatno obrzeżone. W miarę rozwoju choroby porażenie szyjki korzeniowej prowadzi do zakłóceń w przewodzeniu substancji pokarmowych oraz wody w roślinie.
Metody ograniczenia wystąpienia choroby w rzepaku ozimym
- Profilaktyka agrotechniczna – płodozmian, głębokie przyorywanie resztek pożniwnych, zwalczanie chwastów
- Izolacja przestrzenna plantacji
- Uprawa odmian o podwyższonej odporności
- Optymalne nawożenie
- Zaprawianie materiału siewnego
- Chemiczne zwalczanie sprawców choroby
Więcej informacji na: Uprawa rzepaku >>
Sucha zgnilizna kapustnych w rzepaku ozimym. Jak ją zwalczyć?
Sucha zgnilizna kapustnych jest jedną z najgroźniejszych chorób rzepaku. Jej zwalczanie powinno odbywać się głównie jesienią. Zabieg ten ma na celu zahamowanie dalszego rozwoju i rozprzestrzeniania się infekcji. Jest on wykonywany po stwierdzeniu, że 10-20% roślin, w fazie 4-8 liści (BBCH 14-18), posiada pierwsze objawami choroby. Straty gospodarcze spowodowane suchą zgnilizną mogą dochodzić nawet do 30% plonu nasion.
