Maruna nadmorska - rozpoznaj chwast zbóż i rzepaku!

Inne

Maruna nadmorska do niedawna zwana maruną bezwonną to niezwykle popularny chwast zbóż, rzepaku oraz innych roślin uprawnych występujący na terenie całej Polski. Naucz się ją rozpoznawać!

Maruna nadmorska (bezwonna) potocznie nazywana rumiankiem dzikim, bezwonnym lub większym. Po łacinie Tripleurospermum maritimum. Roślina z rodziny astrowatych, jednej z najliczniejszych rodzin naczyniowych, której członkami są również: słonecznik, karczoch czy sałata.

Jest ona jednoroczną rośliną jarą, dobrze zimującą, która w sprzyjających warunkach morze być kilkuletnia. Przeciętnie wyrasta na wysokość 20 – 70cm, ale potrafi dorosnąć nawet do metra. Liście ma drobne i jajowate. Pierwsza para liści jest pojedynczo pierzastosieczna z dwiema parami bocznych lancetowatych odcinków. Kolejne liście dwu-trzykrotnie pierzastosieczne. Łodyga wzniesiona, od dołu lekko bruzdkowana, górą rozgałęziająca się.

Maruna nadmorska kwitnie od czerwca do jesieni. Kwiaty zebrane w koszyczki o silnie wypukłym dnie – brzeżne, języczkowate są białe a wewnętrzne rurkowate – żółte. Owoc to podłużna niełupka, ok. 2 mm długości, posiada trzy zielone jasne żeberka. Jedna roślina jest w stanie wydać ok. kilka tysięcy owoców, które zachowują zdolność kiełkowania do sześciu lat.

Występuje w całej Europie, głównie Środkowej. Jest powszechna na terenie całej Polski. To najpospolitszy gatunek roślin rumianowatych. Nie ma silnych wymagań siedliskowych. Preferuje jednak gleby żyzne, gliniaste i wilgotne. To popularny chwast: zbóż, rzepaku, jak i innych roślin uprawnych. Ekonomiczny próg szkodliwości to 2-5 roślin na metrze kwadratowym.

5 sztuk maruny nadmorskiej na metrze kwadratowym pszenicy, spowoduje spadek plonu o około 30%.

Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej na temat środków na chwasty wejdź tutaj >>