Występowanie na polu agrofagów w znacznym stopniu wpływa na ograniczenie potencjału plonotwórczego rzepaku ozimego. Do najgroźniejszych jesiennych agrofagów należą chwasty, gdyż mogą powodować straty w plonie przekraczające ¼ plonu całkowitego. Z tego powodu nie należy odkładać na później jesiennych zabiegów herbicydowych w rzepaku oraz warto zainwestować w sprawdzone środki chwastobójcze. Aby chwasty w rzepaku ozimym przestały mieć wpływ na Twoją uprawę przeczytaj koniecznie ten wpis.
Młody rzepak jest rośliną podatną na jesienną konkurencję ze strony chwastów. Chwasty w rzepaku ozimym zwłaszcza w pierwszych dniach jego wzrostu są dla niego najdotkliwsze. Skutki konkurencji o zasoby środowiska (składniki pokarmowe, wodę i światło) mogą znacznie obniżyć zebrane przez nas plony. Rzepak konkurując o światło silnie wydłuża pędy i szyjkę korzeniową, a stożek wzrostu znaczne wznosi ponad powierzchnię gleby. Rośliny o takim pokroju nie mają szans na prawidłowe przezimowanie. Skala zachwaszczenia plantacji rzepaku jest bardzo duża. Szacuje się, że niemal połowa z nich jest zachwaszczona w stopniu co najmniej dużym, co przyczynia się do powstania strat przekraczających 25% plonu. W skrajnych przypadkach może okazać się, że uprawa jest nieopłacalna i lepiej jest ją po prostu zaorać.
Stanowią one częsty problem na plantacji, gdyż pszenica ozima często stanowi przedplon dla rzepaku ozimego. Mogą się one nie wydawać groźne, ale nie można ich lekceważyć. Niewielka ilość samosiewów w niewielkim stopniu wpływa na rozwijający się rzepak, ale w przypadku dopuszczenia do zachwaszczenia plantacji w ilości 100 szt./m2 może dojść do wymarznięcia całego rzepaku. Najlepszą porą na zastosowanie preparatów zwalczających samosiewy zbóż oraz inne chwasty w rzepaku ozimym jest późne lato lub wczesna jesień . Minimalną fazą rozwojową, od której można przeprowadzać taki zabieg jest moment wykształcenia 2 liści właściwych. Do najskuteczniejszych preparatów służących do walki z samosiewami zbóż zalicza się te, które zawierają substancję aktywną o nazwie chizalofop-p-etylowy, będącą pochodną kwasu arylofenoksypropionowego.
Przytulia czepna stanowi duży problem w uprawie rzepaku. W istotnym stopniu wpływa zarówno na plonowanie, jak i na jakość jego ziarna. Za próg jej ekonomicznej szkodliwości przyjmuje się już 1 sztukę (05, – 2) na metrze kwadratowym. Jest to bardzo agresywny chwast. Nie tylko konkuruje z rzepakiem o zasoby środowiska, ale również stanowi zagrożenie dla zebranego plonu. Obecność tego chwastu w rzepaku jest niepożądana, gdyż nasiona tej rośliny obecne w rzepaku dyskwalifikują go w skupie. Chcąc skutecznie zwalczyć tą kłopotliwą roślinę warto sięgnąć po silnie wyspecjalizowane środki, które są przydatne do stosowania w różnych programach odchwaszczania rzepaku. Przykładem takiego preparatu jest Reactor® 480 EC>>, który zawiera chlomazon. Środki chwastobójcze zawierające tą substancję stanowią dobry komponent do łącznego stosowania z innymi herbicydami doglebowymi.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej na temat ochrony rzepaku koniecznie zapoznaj się z tymi artykułami:
Siew rzepaku ozimego – 3 fakty, które musisz znać >>
Zapotrzebowanie rzepaku na mikroelementy – tylko fakty! >>
Kiedy stosować środki chwastobójcze w rzepaku? – Znamy odpowiedź >>
Produkty, których możesz użyć przy zwalczaniu chwastów w rzepaku:
