Tarcznik niszczyciel – groźny szkodnik upraw sadowniczych
Tarcznik niszczyciel Quadraspidiotus perniciosus (Comstock) jest gatunkiem obcym, pochodzącym z Azji, który w krótkim czasie rozprzestrzenił się w Polsce i już stanowi odczuwalne zagrożenie dla drzew i krzewów owocowych. Szacuje się, że presja ze strony tego szkodnika będzie sukcesywnie rosła. Jak wygląda tarcznik niszczyciel? Jak go rozpoznać i zwalczać?
Tarcznik niszczyciel – charakterystyka, cykl życiowy i warunki sprzyjające
Tarcznik niszczyciel to szkodnik, którego obecność odnotowuje się w Polsce od kilku lat. Nie został jeszcze dobrze poznany, za to już daje się we znaki m.in. sadownikom.
Jak wygląda tarcznik niszczyciel?
Samice szkodnika mają gruszkowaty kształt. Są wyposażone w okrągłą tarczkę o średnicy 2mm okrywającą grzbiet. Samiec jest formą uskrzydloną. Żyje krótko, zaledwie kilka dni. Jego życiowym celem jest reprodukcja. Po osiągnięciu dojrzałości aparat gębowy samca ulega redukcji, przez co nie jest w stanie pobierać pokarmu.
Cykl życiowy
Stadium szkodliwym są samica oraz larwy. Większość osobników zimuje w pierwszym stadium larwalnym, które jest najbardziej odporne na niską temperaturę. Zimują także zapłodnione samice, pozostałe owady giną.
Z hibernacji wychodzą wiosną, gdy temperatura powietrza przekracza 7°C. Optymalna temperatura rozwoju tarcznika niszczyciela wynosi 20-25°C. Natomiast większe upały są dla nich szkodliwe. Jeśli podczas migracji larw temperatura przekracza 30°C, często dochodzi do „wysuszenia” szkodników.
Gdzie żeruje tarcznik niszczyciel? Jakie szkody powoduje?
Tarcznik niszczyciel jest polifagiem, co oznacza, że żywi się różnymi grupami roślin. Pod względem wymagań żywieniowych nie jest wybredny. Ekonomiczne znaczenie ma w szczególności w uprawach drzew i krzewów owocowych. Najczęściej tarcznika niszczyciela można zaobserwować na jabłoni, śliwie, gruszy, malinie i jeżynie.
Szkodnik jest wyposażony w kłujkę, którą zasysa pokarm. Żeruje m.in. na pędach i owocach. Powoduje powstawanie na owocach charakterystycznych, fioletowo-czerwonych przebarwień. Osłabia drzewa i krzewy, pośrednio wpływając na zmniejszenie plonu i obniżając wartość handlową owoców, które uszkodził.
Symptomy pojawu tarcznika niszczyciela
Poza fioletowo-czerwonymi przebarwieniami na owocach obecność tarcznika niszczyciela można zidentyfikować także po innych symptomach.
– Tarczki na pędach
– Kora może pękać, pojawiają się wycieki „gumy”
– Mocno uszkodzone pędy zamierają
– Szkodnik czasami powoduje deformację i defoliację liści
Niezwalczanie tarcznika niszczyciela u młodych drzew i krzewów skutkuje ich zamieraniem. Zwykle proces trwa dwa-trzy lata.
Tarcznik niszczyciel – zapobieganie i zwalczanie
Kluczowym elementem ochrony sadu przed tarcznikiem niszczycielem jest regularny monitoring. Lustrację drzew i krzewów owocowych należy prowadzić od maja do października. W maju warto powiesić pułapki feromonowe typu DeltaStop.
W ochronie biologicznej wykorzystuje się jego naturalnego wroga, błonkówkę Encarsia perniciosi.
Populację szkodnika można ograniczyć przy okazji wykonywania wiosennych zabiegów z wykorzystaniem preparatów olejowych.
Tarcznika niszczyciela zwalcza się także typowymi insektycydami, np. zawierającymi spirotetramat oraz flupyradifuron. Brakuje natomiast preparatów zarejestrowanych konkretnie do ochrony przed opisywanym gatunkiem.
!!!!! Aktualizacja informacji – luty 2023 !!!!!
Exirel®100 SE zwalcza tarcznika niszczyciela
Do zwalczania tarcznika niszczyciela można stosować insektycyd Exirel® 100 SE. Pod koniec stycznia 2023 r. preparat otrzymał rejestrację do zwalczania tego szkodnika w uprawach i zastosowaniach małoobszarowych.
Uprawy, w których Exirel® zwalcza tarcznika niszczyciela, to jabłoń, grusza, śliwa, wiśnia i czereśnia. Zapoznaj się z etykietą środka – TUTAJ. Stosowanie środków ochrony roślin zawsze powinno być zgodne z zaleceniami.
Przeczytaj także:
Ochrona sadów – szkodniki, choroby i inne zagrożenia. 100 proc. wiedzy
