Pogoda a choroby w uprawach. Poznaj szczegóły
Rośliny uprawne, takie jak rzepak, kukurydza i zboża w okresie wegetacji narażone są na ataki ze strony różnych chorób. Pogoda a choroby w uprawach to istotny czynnik. Nie od dziś wiadomo, że w zależności od pogody patogeny mogą występować w różnym nasileniu. Rozwojowi jednych chorób sprzyjają chłodne i wilgotne warunki atmosferyczne, drugich wyższe temperatury połączone z ograniczoną wilgotnością lub wręcz przeciwnie, z intensywnymi opadami. Aby dobrze przygotować się do walki z patogenami warto jest wiedzieć, na które z nich należy szczególnie uważać przy określonej pogodzie.
Wysokie temperatury oraz duża wilgotność
Intensywne opady połączone z wysokimi temperaturami, w zakresie 15-26ºC oraz duże nasłonecznienie stwarzają sprzyjające warunki rozwojowe dla grzybów z rodzaju Fusarium. Patogeny te powodującą choroby o zbiorczej nazwie fuzariozy, które należą do najgroźniejszych chorób zagrażających uprawom kukurydzy oraz zbóż. Porażenie roślin następuje w różnych fazach rozwojowych. W przypadku zbóż najczęściej można spotkać się z porażeniem kiełków, źdźbeł i kłosów, natomiast u kukurydzy z fuzariozą kolb, zgnilizną korzeni i zgorzeli podstawy łodygi (fuzarioza łodyg). Gospodarcze znaczenie porażenia upraw grzybami z rodziny Fusarium nie ogranicza się jedenie do strat w uprawach sięgających 20%. Grzyby te są zdolne do produkcji mykotoksyn, które są substancjami toksycznymi o właściwościach rakotwórczych, mutagennych oraz cytotoksycznych zarówno dla ludzi, jak i zwierząt.
Do groźnych chorób rzepaku należy kiła kapusty. Szacuje się, że straty w plonach spowodowane tą chorobą mogą sięgać nawet 100%. Chorobę wywołuje grzyb z rodzaju Plasmodiophora, którego rozwojowi sprzyja umiarkowana temperatura powietrza wynosząca 18-24°C oraz wysoka wilgotność. Zarodniki tego grzyba mogą przetrwać w glebie nawet 10 lat, a próg ich szkodliwości wynosi kilka sztuk na 1g gleby.
Niska wilgotność i wysoka temperatura
Sucha i ciepła pogoda, w granicach 16-25°C, sprzyja rozwojowi werticiliozy rzepaku. Choroba powodowana jest przez grzyba z rodzaju Verticillium. Choroba ta często idzie w parze razem z suchą zgnilizną kapustnych, powodując przedwczesne dojrzewanie i obumieranie rzepaku. Jej charakterystycznymi objawami są jednostronne pożółknięcia części wegetatywnych roślin oraz ich więdnięcie. Ciepłe i suche warunki atmosferyczne potęgują działanie choroby, natomiast załamanie pogody (opady oraz obniżenie temperatury) powodują chwilowe zahamowanie jej rozwoju.
Niska tempreratura i wysoka wilgotność
Niska temperatura połączona z wysoką wilgotnością sprzyja rozwojowi infekcji grzybem Peronospora parasitica powodującym mączniaka rzekomego roślin kapustnych. Choroba ta może występować na różnych przedstawicielach rodziny roślin kapustnych w różnych ich fazach rozwojowych. W rzepaku najczęściej spotykana jest we wczesnej fazie kwitnienia. Charakterystycznymi objawami choroby są żółte, nieregularne plamy pokryte czarnym lub brunatnym nalotem na grzbietowej powierzchni liści. W wyniku porażenia roślin grzybem dochodzi do wczesnego zamierania dolnych liści roślin, a co za tym idzie ich osłabienia i obniżenia plonu.
