Oziminy. Czy ciepła zima wpływa na ich uprawę pozytywnie?
Do tej pory tegoroczna zima ma stosunkowo łagodny przebieg. Dodatnim temperaturom towarzyszą wiatry oraz ulewne deszcze. Według aktualnych prognoz czeka nas łagodny styczeń i luty. Jednak cały czas należy liczyć się z możliwym gwałtownym ochłodzeniem. Nawet jeśli nie nadejdzie ono w styczniu czy w lutym, to może w marcu. Rozhartowane oziminy znacznie gorzej znoszą gwałtowne spadki temperatury. Poddane nagłemu działaniu bardzo niskich temperatur mogą zostać poważnie uszkodzone.
Sprawdź też informacje na temat: środki ochrony roślin
Oziminy nie lubią dodatniej temperatury
Ciepła zima nie gwarantuje dobrego przezimowania roślin na polu. Co prawda wydłuża ich wegetację, jednakże gwałtowne ochłodzenie może sprawić, że oziminy zostaną dotkliwie uszkodzone. Nagłe wystąpienie warunków stresowych może spowodować że nie wszystkie plantację wiosną będą kwalifikowały się do pozostawienia. Należy pamiętać, że pokrywa śnieżna podczas przerwy wegetacyjnej stanowi barierę chroniącą rośliny przed niszczycielskim działaniem ujemnych temperatur oraz wiatru. Tworzona przez śnieg bariera izolacyjna jest szczególnie istotna w przypadku roślin o stosunkowo płytko usytuowanych korzeniach.
Nagły mróz to nie jedyny problem
Ciepła i wilgotna zima stwarza doskonałe warunki do rozwoju epidemii chorób grzybowych. Oprócz tego na plantacjach mogą pojawić się w znacznie większym nasileniu chwasty oraz szkodniki. Z tego powodu czekająca nas wiosenna lustracja pola będzie musiała być wyjątkowo wnikliwa i dokładna. Warto pamiętać, że w rzepaku ozimym pierwsze szkodniki można zaobserwować gdy temperatura gleby wynosi już około 4°C. Jest to moment chowacze granatki opuszczają glebę.
Jak ratować przerzedzone plantacje?
Dla zregenerowania osłabionych i przerzedzonych po zimie roślin, wiosną powinno się zastosować ich nawożenie dolistne oraz biostymulację. Nawożenie dolistne pozwala na szybkie i skuteczne uzupełnienie w oziminach niedoborów takich istotnych pierwiastków śladowych jak: bor (B), żelazo (Fe), mangan (Mn), molibden (Mo), miedź (Cu) oraz cynk (Zn). Zdrowe i dobrze odżywione oziminy wytwarzają większą masę nadziemną i podziemną, co przekłada się na wielkość ich plonowania.
Przeczytaj także: Mikroelementy dla rzepaku. Nie pozwól mu czekać!
