Ochrona grusz przed zbiorami
Ochrona grusz od połowy lata do okresu kilku tygodni przed planowanymi zbiorami skupia się na zapobieganiu chorobom przechowalniczym. Najgroźniejsza w obrębie grupy jest mokra zgnilizna jabłek i grusz. Nie można przy tym zapominać o innych patogenach, np. wywołujących szarą pleśń, siną pleśń oraz parch przechowalniczy. Jak chronić grusze przed zbiorami?
Ochrona grusz – jak ustalać terminy?
Zazwyczaj ostatnie zabiegi ochronne wykonuje się na kilka tygodni przed zbiorem. Można przyjąć, że w przypadku odmian osiągających dojrzałość zbiorczą we wrześniu, ostatnie opryski wykonuje się w lipcu, zaś w sierpniu u odmian, które dojrzewają w październiku.
Nie jest to w pełni precyzyjne, bo trzeba wziąć także pod uwagę wiele innych czynników, w tym okres karencji. Natomiast jest już jakąś podstawą do wyznaczania optymalnych terminów zabiegów.
Choroby przechowalnicze grusz – co powodują?
Chociaż szacuje się, że choroby przechowalnicze u grusz stanowią mniejsze zagrożenie niż w przypadku jabłoni, to również mają ekonomiczne znaczenie. Choroby przechowalnicze mogą spowodować poważne straty w plonie, a przed zbiorami często nie są wykrywalne. Wywołują je różne patogeny.
Ochrona grusz przed zbiorami
Mokra zgnilizna jabłoni i grusz
Powoduje ją Penicillium expansum. Na powierzchni zainfekowanych gruszek pojawiają się jasnobrązowe plamy, z charakterystycznymi zielono-niebieskimi, guzkowatymi zarodnikami grzyba. Wydzielają dość intensywny zapach pleśni. Choroba jest nazywana także siną pleśnią.
Gorzka zgnilizna jabłoni i grusz
Ta choroba, którą wywołują grzyby Neofabraea. Początkowo uwidacznia się powstawaniem niewielkich plam wokół przetchlinek. Z czasem przebarwienia powiększają się i obejmują całą powierzchnię owoców. Powodują gnicie gruszek. Miąższ zapada się, przy czy skórka pozostaje napięta. Faktyczne symptomy są widoczne dopiero po kilku miesiącach od infekcji.
Szara pleśń
Choroba grzybowa wywoływana przez Botrytis cinerea rozwija się zarówno w sadzie, jak i w przechowalni. Szara pleśń jest łatwa do rozpoznania. Na owocach objawia się powstawaniem szarego, pylącego nalotu. W obrębie narośli z czasem wykształcają się sklerocja, 5-10mm średnicy o ciemnobrunatnej barwie. To formy przetrwalnikowe.
Parch przechowalniczy
Parch jest wywoływany przez Venturia inaequalis. Sprzyja mu deszczowa pogoda przed zbiorami. Praktycznie jest nie do wychwycenia przed zbiorami. Natomiast symptomy występują już w trakcie przechowywania gruszek. Są to niewielkie, okrągłe plamy o czarnej barwie występujące na powierzchni owoców. Wraz z upływem czasu ich liczba wzrasta. Owoce w teorii nadają się do spożycia, w przeciwieństwie do infekcji innymi, wymienionymi tu patogenami, ale szybko tracą wodę i więdną. Jednocześnie stają się bardziej podatne na inne choroby.
Ochrona grusz – jak i czym pryskać grusze?
Ostatni zabieg ochrony grusz powinien być bardzo dokładny, wskazana jest tu duża precyzja. Najlepiej stosować preparaty, które wykazują szerokie spektrum działania, tj. chronią przed wieloma patogenami. Znaczenie ma także długość okresu karencji, im krócej, tym lepiej.
Dużą skutecznością charakteryzują się fungicydy zawierające fludioksonil, związek z grupy fenylopiroli. Mają działanie powierzchniowe. Czasem substancja aktywnie czynna jest łączona z cyprodynilem należącym do grupy anilinopirimidyn.
