Czarna zgnilizna kapustnych – rozpoznawanie i zwalczanie
Czarna zgnilizna kapustnych to choroba bakteryjna najczęściej występująca u kapusty oraz kalafiora. Porażeniu ulegają rośliny we wszystkich fazach rozwoju. Może rozwijać się także na warzywach w czasie przechowywania przez co nie nadają się do sprzedaży. Jak zwalczać patogena, który ją wywołuje? Najważniejsza (jak zwykle) jest profilaktyka.
Czarna zgnilizna kapustnych jest wywoływana przez bakterie Xanthomonas campestris pv. Campestris. Patogen może przetrwać na resztkach pozbiorowych przez dwa lata. Pierwotne źródła infekcji stanowią nawet nasiona (na ich powierzchni bakteria żyje do roku, we wnętrzu aż przez kilka lat). Atakuje szeroką grupę warzyw kapustnych (z wyszczególnieniem kapusty i kalafiora), ale także innych przedstawicieli rodziny (trawę wirgińską, rzodkiew świrzepę i gorczyca czarną). Chorobie sprzyja wysoka temperatura i monokultura. Optymalnie rozwija się w temperaturze 25-30°C, przy czym okres inkubacji trwa około 10-12 dni. Jakie są objawy powyższej choroby bakteryjnej?
Rozpoznawanie czarnej zgnilizny kapustnych – czernienie w przekroju
Pierwsze objawy choroby są najczęściej widoczne w okresie tworzenia główek. Na obrzeżach liści pojawiają się żółkniejące plamy w kształcie litery V. Zwężają się w kierunku środka liścia. Następnie zmiany postępują w głąb rośliny. Liście na przekroju mają czarne przebarwienia – jednym z objawów jest czerwienie wiązek przewodzących. Unerwienie liści w miejscach porażenia również jest czarne (stąd nazwa). Przy dużym nasileniu dochodzi do zasychania zewnętrznych liści. Mają frakturę jak pergamin. W rezultacie u kapusty pozostaje tylko pęczek liści środkowych. Wzrost jest zahamowany a warzywo słabiej zawiązuje główki. U kalafiora porażeniu ulegają róże. Kapusty porażone czarną zgnilizną kapustnych nie nadają się do przechowywania i kwaszenia. W niższych temperaturach zainfekowane rośliny mogą nie wykazywać objawów przez pewien czas.
Jeżeli interesujesz się kompleksową ochroną kapustnych przeczytaj więcej na temat środka Coragen >>
Ochrona przed chorobą i przeciwdziałania
Podstawą ochrony plantacji przed czarną zgnilizną kapustnych (a także innymi chorobami) są przerwy w uprawie na tym samym polu. W przypadku odnotowania infekcji powinny wynosić przynajmniej 3-4 lata. Należy unikać lokalizowania rozsad w pobliżu upraw kapustnych zimujących w polu. Do produkcji rozsad powinno się używać zdrowego, zdezynfekowanego podłoża. Trzeba używać dobrej jakości materiału siewnego. Nasiona warto zaprawiać tiuramem. Zaleca się używać takich systemów nawadniania, które nie powodują moczenia nadziemnych części roślin kapustnych. Bardzo ważna jest ochrona roślin przed szkodnikami (uszkodzenia mechaniczne przyczyniają się do rozprzestrzeniania choroby) oraz chwastami (zwłaszcza należącymi do roślin kapustnych, które mogą być źródłem występowania patogenów). Po opadach gradu lub w innych sytuacjach, w których dojdzie do uszkodzeń liści, zaleca się zastosować środki ochrony zawierające fiofanat metylu lub jony srebra. Przy występowaniu choroby sprzęt rolniczy i narzędzia powinno się dezynfekować (parą lub preparatami bakteriobójczymi).
