Szkodnik
Mszyca kapuściana
Brevicorynae brassicaae
Opis agrofaga
Mszyca kapuściana jest gatunkiem jednodomnym, żerującym na roślinach z rodziny kapustowatych, w tym kapuście głowiastej, białej, włoskiej, brukselskiej, kalafiorze i brokule.
Na kapuście głowiastej mszyca kapuściana pojawia się od połowy czerwca i wytwarza do 6 pokoleń. Szczyt liczebności swojej populacji osiąga na przełomie lipca i sierpnia oraz we wrześniu.
Występuje w dwóch formach, uskrzydlonej i bezskrzydłej. Bezskrzydłe, dzieworodne samice osiągają długość około 2–2,6 mm. Ich ciało jest barwy zielono-żółtej, pokryte woskowym nalotem. Na jego grzbietowej stronie znajdują się dwa rzędy czarnych plamek oraz para krótkich syfonów.
Dzieworódki uskrzydlone są nieco mniejsze, osiągają około 2–2,4 mm długości. Ich głowa i tułów są czarne, z kolei odwłok zielony z ciemnymi plamkami. Jesienią pojawiają się uskrzydlone kolonie płciowe, które składają zimujące jaja. Jaja czarne, błyszczące, wydłużone. Larwy przypominają osobniki bezskrzydłe, ale są od nich mniejsze.
Szkody
Mszyca kapuściana wysysa soki komórkowe, prowadząc do deformacji najmłodszych liści oraz powstawania przebarwień i wybrzuszeń na starszych. Dodatkowo, może dojść do uszkodzenia stożka wzrostu roślin i nie zawiązywania się główek lub róż.
Miejsca nakłuć stanowią wrota dla wtórnego porażenia kapusty przez sprawców chorób grzybowych, szarej pleśni oraz alternariozy. Mszyce stanowią wektor przenoszący choroby wirusowe, w tym wirus mozaiki kalafiora CaMV.
Próg szkodliwości
Monitoring plantacji należy prowadzić od momentu wysadzenia rozstawy aż do zbioru roślin, przeglądając losowo wybranych 50 roślin.
Próg zagrożenia stanowi stwierdzenie 60 mszyc na 10 roślinach lub powyżej 6 mszyc na jednej roślinie.
