Szkodnik

Liściolubka selerowa

 Euleia heraklei L.
Liściolubka selerowa

Opis agrofaga

Liściolubka selerowa jest muchówką z rodziny nasionnicowatych. To pospolity szkodnik roślin z rodziny selerowatych, takich jak seler, pietruszka czy lubczyk.

Dorosłe osobniki pokolenia wiosennego dorastają do około 5–6 mm długości. Są barwy od czarnożółtej do brązowoczarnej, z kolei pokolenia letniego pomarańczowożółtej. Oczy zielone. Odnóża brązowożółte. Skrzydła jasne, półtransparentne z czarnym, charakterystycznym dla gatunku rysunkiem. Larwa zielonobiała, o długości około 7 mm i wrzecionowatego kształtu. Bobówki, w których zimują poczwarki, długości 5 mm i barwy żółtawej.

Wyloty muchówek mają miejsce na przełomie kwietnia i maja. Samice składają do 1000 jaj pod skórkę liścia od spodniej jego strony.

Szkody

W ciągu roku rozwijają się dwa pokolenia liściolubki selerowej, wiosenne i letnie, przy czym to pokolenie letnie jest bardziej liczne i groźniejsze dla selerów liściowych.

Szkody wyrządzają larwy, których żer wewnątrz liści prowadzi do powstawania min wypełnionych odchodami. W jednej minie może żerować do kilku larw. Silnie uszkodzone liście brązowieją i zwijają się od brzegów ku środkowi. Obniżenie powierzchni asymilacyjnej liści prowadzi do zahamowania rozwoju i obniżenia plonów. Dodatkowo, uszkodzone rośliny stają się bardziej podatne na porażenie przez fitopatogeny.


Próg szkodliwości

Monitoring występowania dorosłych muchówek należy prowadzić już w kwietniu przy użyciu żółtych tablic lepowych – 4 szt/ ha. Dodatkowo, raz w tygodniu należy dokonywać przeglądu upraw na obecność uszkodzonych liści.

Próg zagrożenia wynosi stwierdzenie:

  • ponad 5 min na 10 m2 powierzchni uprawy

Polecane produkty

Czym zwalczać?