Szkodnik
Gnatarz rzepakowiec
Athalia rosae L
Opis agrofaga
Gnatarz rzepakowiec jest niewielkich rozmiarów błonkówką, która należy do rodziny pilarzowatych. Osiąga długość około 6–8 mm oraz rozpiętość skrzydeł 14-15 mm. Głowa i przedplecze są czarne, odwłok pomarańczowy z czarnym rysunkiem. Skrzydła półprzezroczyste, czarno nabiegłe.
Jaja kremowe gnatarza rzepakowca są długości około 8 mm. Składane pod skórkę roślin żywicielskich. Larwy początkowo barwy ciemnozielonej z czasem czernieją. W ciągu roku występują dwa pokolenia tego szkodnika.
Szkody
Gnatarz rzepakowiec występuje w rzepaku oraz uprawach warzyw kapustnych. Jego larwy pospolicie są nazywane czarnymi liszkami i to one stanowią zagrożenie dla roślin. Dorosłe osobniki gnatarza rzepakowca odżywiają się pyłkiem kwiatowym. Larwy w początkowym okresie żerowania bywają trudne do wykrycia. Jednak w przypadku licznego pojawu, w krótkim czasie, mogą zniszczyć nawet całą plantację.
Początkowo, młode larwy, odżywiają się na spodniej stronie liści zeskrobując miękisz i wygryzając w nich niewielkie otwory. Starsze larwy, żerują na górnej stronie. Zjadają całą blaszkę liściową pozostawiając nerwy główne, łodygi oraz kwiatostany. Niekiedy, żerowanie tego szkodnika może być mylone ze szkodami wyrządzonymi przez bielinkowate, piętnówki, pchełki ziemne czy tantnisia krzyżowiaczka.
Próg szkodliwości
Lustracja plantacji pod kątem obecności gnatarza rzepakowca na plantacjach warzyw kapustnych powinna być prowadzona systematycznie. W zależności od wielkości pola zaleca się wykonanie od czterech do sześciu analiz, podczas których należy zlustrować po 25 wybranych losowo roślin. Uzyskany wynik należy uśrednić, aby otrzymać liczbę larw przypadającą na jedną roślinę.
Próg szkodliwości drugiego pokolenia gnatarza rzepakowca w okresie wschodów rzepaku ozimego stanowi stwierdzenie jednej larwy na jednej roślinie. Z kolei pierwszego pokolenia tego szkodnika czterech larw na jednej roślinie rzepaku.
